بوی صبح می‌دهی !

 

و گنجشک‌ها در خنده‌هایت پرواز می‌کنند

 

حسودی‌ام می‌شود به خیابان‌ها و درخت‌هایی

 

که هر صبح بدرقه‌ات می‌کنند...

 

حسودی‌ام می‌شود

 

به شعرها و ترانه‌هایی که می‌خوانی

 

خوشا به حال کلماتی، که در ذهن تو زیست می‌کنند !

 

دلم می‌خواهد

 

یک‌بار دیگر

 

شعر را

 

خیابان را

 

تمام شهر را ..

 

با کودک مهربان دست‌هایت

 

از اول،

 

قدم بزنم ...

نوشته شده در یکشنبه 93/4/22ساعت 4:3 عصر توسط سادات بــــانو نظرات ( ) |